Hüseyin Akın
İnsanın yaşadığı çevre şiir yazmaya müsait yaratılmıştır. Eksiktir, fanidir ve doyumsuzdur evren. Bu yönleriyle dünya şiir yazmak için en münasip yerdir. Her şey iyi ve her şey kötü olmuş olsaydı insanın şiir macerasını gerektirecek bir durum da olmayacaktı. Allah-u âlem cennette ve cehennemde de şiiri besleyen bir kaynak yoktur. Çünkü cennette kaos yoktur, karmaşa ve insani zafiyetlerin hiçbiri mevcut değildir. Dolayısıyla şiirin hikâyesi dünyada başlamıştır, bu hikâye yine dünyada tamamlanacaktır. Şiir misyonunu tamamlayıp geriye çekilecektir. Anlama ve anlatma sorunu ile malul olan dünyada insan kendini tam olarak anlatmaktan da olup biteni yeterince anlamaktan da acizdir. İnsanın bu acziyetini ve dil engelini büyük ölçüde şiir karşılamaktadır. Cennette dil engeli, eksik anlama ve de yetersiz anlatma olmayacağı için şiire de gerek olmayacaktır. Zira cennet gereklerin olmadığı bir yerdir. Cennetin insanları ihtiyaçtan berîdir. Cehennem de şiirin sokulma cesareti gösteremeyeceği yerlere dâhildir. Ancak Arthur Rimbaud gibi şairler “Cehennemde Bir mevsim” gibi şiirler yazarlar; ama yazdıkları yer yine dünyadır.
