Endişe İslam’dan kaynaklansaydı daha dün kol kola yürüyen insanlar şimdi birbirlerinden selamı bile esirgerler miydi?
Görüş ve düşünce farklılığı olsaydı temel problemimiz, oturup da biz hangi konuda anlaşamıyoruz, anlaşamıyorsak bile “bunlar tali şeyler” diyerek toparlanmaya çalışmaz mıydık?
Ayıpları saklama, hataları bağışlama, kusurları görmezden gelmenin erdem olduğunu günde yüz kez söylemek yerine gereğince davransaydık, tefrika diye bir problemimiz olur muydu?
Birbirimizi para kadar, pul kadar, makam ve mevki kadar sevseydik hiçbir kardeşimizi küstürür ya da bir bilinmez yola mahkûm eder miydik?
Ölüme yeterince inansaydık geçici olanın peşinde gece-gündüz ne pahasına olursa olsun dolanıp durur muyduk?
Bir kenara çekilip kafamızı dinlemek yerine birbirimizi dinleseydik, sözüne söz katmasaydık şimdi iletişim kazaları ve yanlış anlama kavgalarına sahne olur muyduk?